Cechy drzewa:
Jałowiec pospolity to zimozielone, iglaste drzewo lub krzew o kolumnowym pokroju, a czasami również w formie płaczącej lub płożącej. Wysokość generalnie do 5-6 metrów, choć spotyka się drzewa do 12 metrów wysokości. Korowina w młodości gładka, czerwonawo-brunatna, później szarobrunatna wzdłuż popękana.
Liście. Liście szpilkowate, po trzy w okółku, oddalone od siebie, prosto odstające, sztywne, kłujące, do 30 mm długości i 2 mm szerokości. Igły zwykle szarozielone lub błękitnozielone, z wierzchu z szeroką białą wstęgą środkową i wąskimi zielonymi smugami brzeżnymi.
Kwiaty. Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone dwupiennie. Pojawiają się jesienią w pachwinach liści okółków w środkowej części gałązek. Kwiaty
męskie małe, podłużne, żółte, zwykle skierowane skośnie w dół, składają się z licznych
okółków o 3 łuskowatych pręcikach. Kwiaty żeńskie bardzo małe i niepozorne, zielonkawe, prosto wzniesione, składające się z licznych 3.członowych okółków o podłużnie spiczastych listkach łuskowych. Trzy zalążki są umieszczone szczytowo pomiędzy trzema najwyższymi łuskowatymi listkami.
Szyszkojagody. Łuski kwiatów żeńskich po zapyleniu zrastają się w jedną i mięsistą szyszkojagodę otaczającą 3 nasiona. Niedojrzałe szyszkojagody są zielonkawe, wielkości grochu i nieprzyjemne w smaku. Dojrzewają dopiero jesienią drugiego lub trzeciego roku. Mają ok. 1 cm średnicy, są czarnobrunatne, niebieskawo oszronione, na krótkich trzoneczkach. Nasiona słabo 3.kanciaste, jasnobrunatne, z twardą łupiną.
Pochodzenie: Północna i środkowa część Europy, Azji i Ameryki Północnej.
Rozmaitości: Jałowiec ma właściwości prozdrowotne. W ziołolecznictwie wykorzystuje się szyszkojagody, igły i drewno. Zaleca się stosowanie jałowca w artretyzmie, cukrzycy i nadczynności tarczycy. Leki z jałowca można przyrządzać jako napary, wyciągi wodne i nalewki, syropy, wino i piwo. Z owoców jałowca robi się znany alkohol - gin. Jałowiec wykorzystuje się też w kuchni, jako przyprawa do pasztetów, marynat oraz potraw z dziczyzny i bigosu nadając im korzennego, balsamicznego zapachu. Drewno jałowca ma zastosowanie przy wędzeniu wędlin i ryb.
Drzewa podobne: Podobny do niektórych cyprysów i cyprysików.
Lokalizacja zdjęć: Zdjęcia pochodzą głównie z terenu MłDK, parków i skwerów w Żyrardowie.
Cechy drzewa:
Jałowiec wirginijski to wysokie drzewo do 30 metrów wysokości. Boczne gałęzie z wiekiem odstają lub zwisają. Korowina szara lub czerwonobrązowa.
Liście. Igły łuskowate i szpilkowate, ustawione naprzeciw siebie parami. Do 12 mm długości. Ostro zakończone z odstającym wierzchołkiem - szorstkie w dotyku.
Owoce. Drobne szyszkojagody, kuliste do 6 mm średnicy. Pokryte granatowoniebieskim nalotem. Dojrzewają już w pierwszym roku jesienią.
Pochodzenie: Wschodnia część Ameryki Północnej.
Rozmaitości: Jałowiec wirginijski posiada piękne drewno o wiśniowoczerwonym zabarwieniu i silnym aromacie. Roztarte gałązki cechują się ostrym i nieprzyjemnym zapachem. Roślina dwupienna. Sprowadzony do Europy w 1664 roku, a do Polski w XIX wieku. Bardzo wytrzymały na mrozy i suszę. Mało wymagający w aspekcie gleby. Preferuje miejsca nasłonecznione. Rozmnaża się z nasion. Często spotykany w parkach i na cmentarzach.
Odmiany jałowca wirginijskiego: 'Blue Cloud', 'Blue Mountain', 'Burkii', 'Canaertii', 'Elegantissima', 'Frosty Morn', 'Glauca', 'Globosa', 'Golden Spring', 'Grey Owl', 'Hetz', 'Kosteri', 'Pendula', 'Pyramidalis', 'Schottii', 'Sulphur Spray', 'Tripartita'.
Drzewa podobne: Podobny do niektórych cyprysów i cyprysików.
Lokalizacja zdjęć: Cmentarz w Żyrardowie, arboretum w Rogowie.