Cechy drzewa:
Klon zielonokory, to małe drzewo do 10-15 metrów wysokości o szerokiej koronie. U nas nie osiąga takich rozmiarów. Kora bardzo efektowna, zielonobiało prążkowana.
Liście. Liście trójklapowe, a rzadziej pięcioklapowe (czasem z dwoma małymi dodatkowymi klapami przy podstawie) i podwójnie ząbkowanymi krawędziami, silnie unerwione, intensywnie zielone o średnicy do 12 cm. Klapy delikatnie wcięte o zaostrzonych końcach. Brzeg liści delikatnie piłkowany. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty. Kwiaty koloru zielonego, zebrane w dość długie, wąskie i zwisające grona.
Owoce. Skrzydlaki w długich gronach, każdy o długości 1-1,5 cm.
Pochodzenie: Azja Wschodnia. Pochodzi z południowej części rosyjskiego Dalekiego Wschodu (wzdłuż rzek Amur i Ussuri), północno-wschodnich Chin i Korei.
Rozmaitości: Gatunek mrozoodporny. Rzadko spotykany w Polsce. Preferuje gleby wilgotne. Zwany jest mandżurskim klonem pasiastym. W uprawie w Wielkiej Brytanii zdobył nagrodę Royal Horticultural Society’s Award of Garden Merit.
Drzewa podobne: Klon zielonokory, Davida, rdzawy i pensylwański są do siebie bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o kolory korowiny, kształty i przebarwienia liści. Trzeba zwracać uwagę na szczegóły - brzeg liścia, kwiatostany i skrzydlaki.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon Davida to drzewo do 15 metrów wysokości, u nas dużo niższe. Cechuje się piękną, oliwkowozieloną korą z białymi prążkami przypominającą skórę węża. Z wiekiem kora staje się ciemnobrązowa.
Liście. Liście nakrzyżległe do 15 cm, jajowate, bez klapy lub słabo trójklapowe, z drobno ząbkowanym brzegiem, na szczycie krótko zaostrzone. Z wierzchu lśniące i ciemnozielone, a od spodu jaśniejsze i brązowo owłosione na nerwach. Liście mają 6–18 cm długości i 4–9 cm szerokości. Ogonek o długości 3–6 cm. Jesienią stają się jasnożółte, pomarańczowe lub czerwone.
Kwiaty. Kwiaty zielonkawożółte w zwisających gronach do 10 cm długości. Pojawiają się wraz z rozwojem liści. Kwiaty są małe z pięcioma działkami i płatkami o długości około 4 mm.
Owoce. Owoce to skrzydlaki, mają długość 7–10 mm i szerokość 4–6 mm, przy czym skrzydło ma długość 2–3 cm i szerokość 5 mm, są prawie poziomo rozpostarte.
Pochodzenie: Chiny.
Rozmaitości: Słabo odporny na większe mrozy. Zwany klonem Père Davida - jest gatunkiem klonu z grupy klonów wężowych.
Drzewa podobne: Klon zielonokory, Davida, rdzawy i pensylwański są do siebie bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o kolory korowiny, kształty i przebarwienia liści. Trzeba zwracać uwagę na szczegóły - brzeg liścia, kwiatostany i skrzydlaki.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon rdzawy to niewielkie drzewo dorastające do wysokości 8–15 metrów, z wąskim pniem. Kora młodych drzew jest gładka, oliwkowozielona z regularnymi wąskimi pionowymi paskami od jasnozielonego do szarawego i małymi szarawymi przetchlinkami. Na starszych drzewach kora staje się szorstka i szara.
Liście. Liście są trójklapowe (czasami pięcioklapowe z dwoma dodatkowymi małymi klapami przy podstawie. Podwójnie ząbkowane, 8-16 cm długości i 6-16 cm szerokości. Z wierzchu od matowych po ciemnozielone i błyszczące. Od spodu jaśniejsze z małymi kępkami rdzawych włosków na nerwach. U starszych liści kępki zanikają. Ogonek liściowy zielonkawy (rzadko różowawy), długości 3–5 cm. Jesienią liście stają się jasnopomarańczowe lub czerwone.
Kwiaty. Kwiaty rosną w gronach o długości 10 cm, każdy kwiat o średnicy 8–10 mm. Posiadją 5 zielonkawożółtych działek z płatkami. Jest rośliną dwupienną z kwiatami męskimi i żeńskimi na osobnych drzewach.
Owoce. Owoc to skrzydlak o długości 2-3 cm z zaokrąglonymi orzechami.
Pochodzenie: Pochodzi z górskich lasów Japonii, na Honsiu, Kiusiu i Sikoku.
Rozmaitości: Jest gatunkiem klonu z grupy klonów wężowych. Nazwa łacińska rufinerve odnosi się do czerwonawego puchu na nerwach liści.
Drzewa podobne: Klon zielonokory, Davida, rdzawy i pensylwański są do siebie bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o kolory korowiny, kształty i przebarwienia liści. Trzeba zwracać uwagę na szczegóły - brzeg liścia, kwiatostany i skrzydlaki. Można go odróżnić od pokrewnych klonów, po zielonych ogonkach liściowych, rdzawych włoskach na spodniej stronie liści oraz wcześniejszym kwitnieniu na wiosnę w tym samym czasie, gdy pojawiają się już liście.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon hondoański to niewielkie drzewo liściaste dorastające do 10–15 metrów (rzadko do 20 metrów) wysokości, często z wieloma pniami i rozłożystą koroną długich, smukłych gałęzi. Kora jest gładka, oliwkowo-zielona z regularnymi wąskimi pionowymi białymi paskami i małymi poziomymi przetchlinkami brązowawymi. Zachowuje ten wzór nawet na starych drzewach. Pędy gładkie bądź matowe, zielonawe, początkowo z białawym nalotem. Starsze pędy pokryte białymi krążkami na zielonym tle.
Liście. Liście 3. klapowe do 15 cm długości i 6–12 cm szerokości, czasami z pięcioma klapami. Klapy przypodstawne liści o pięciu klapach są małe, mają ząbkowany brzeg, widoczne żyłkowanie i czerwonawy ogonek o długości 4–8 cm. Brzeg liścia nierówno piłkowany. Górna strona liścia ciemnozielona z głównym nerwem koloru czerwonawego. Spodnia strona bladozielona. Latem są matowe do lekko błyszczącej zieleni, jesienią przechodzą w jaskrawożółte, pomarańczowe lub czerwone tony.
Kwiaty. Kwiaty są małe, zielonkawożółte, wyrastają późną wiosną na gronach 8–10 cm, początkowo wzniesione, obwisłe, z kwiatami męskimi i żeńskimi na różnych gronach.
Kwitnienie. Klon hondoański kwitnie na przełomie kwietnia i maja.
Owoce. Skrzydlaki mają długość 5 mm i skrzydełko o długości 2 cm.
Pochodzenie: Japonia - pochodzi z górskich regionów Japonii, ze środkowego i południowego Honsiu, wysp Kius i Sikoku.
Rozmaitości: Klon ten zdobył nagrodę Royal Horticultural Society Award of Garden Merit. Rzadkość w Polsce ale
Drzewa podobne: Można go zidentyfikować obecnością małych, rdzawo-pomarańczowych plamek na korze. Klon hondoański podobny jest do klonu rdzawego. Można go odróżnić po czerwonawych ogonkach liściowych, bezwłosych lub tylko cienko owłosionych liściach (w przeciwieństwie do rdzawych włosków na spodniej stronie liści klonu rdzawego).
Lokalizacja zdjęć: Ogród Botaniczny, Pola Mokotowskie w Warszawie.
Cechy drzewa:
Klon pensylwański to niskie drzewo do 15 m wysokości. U nas 6-8 metrów. Młoda kora jest zielono-biała prążkowana, a potem z wiekiem brązowieje. Młode pędy zielone, lub lekko czerwonawe, od drugiego roku pojawiają się na nich białe, podłużne prążki.
Liście. Liście zielonkawe (na jesieni żółte) szerokojajowate, podwójnie piłkowane, duże - nawet do 18 cm, 3 klapowe w górnej części. Klapy krótkie, acz ostro zakończone.
Kwitnienie. Klon pensylwański rozpoczyna kwitnie w trakcie rozwoju liści na początku maja. Kwiaty rozwijają się w połowie maja.
Kwiaty. Żółtawe kwiaty w zwisających gronach.
Owoce. Skrzydlaki do 2 cm ustawione pod kątem prostym.
Pochodzenie: Wschodnia część Ameryki Północnej od stanu Quebec w Kanadzie do wschodniego Illinois i New Jersey w Stanach Zjednoczonych oraz w Appalachach.
Rozmaitości: Wytrzymały na niskie temperatury. Zwany bywa klonem pasiastym lub klonem gęsich stóp.
Drzewa podobne: Klon zielonokory, Davida, rdzawy i pensylwański są do siebie bardzo podobne, szczególnie jeśli chodzi o kolory korowiny, kształty i przebarwienia liści. Trzeba zwracać uwagę na szczegóły - brzeg liścia, kwiatostany i skrzydlaki.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.