Cechy drzewa:
Dławisz okrągłolistny to silnie rosnący krzew, spotykany głównie w formie pnącza, dużo rzadziej jako drzewko. Pędy pokryte jasnymi przetchlinkami.
Liście. Liście zielonkawe, okrągławe, średniej wielkości do 10 cm długości. Brzeg karbowano-piłkowany, czubek liścia delikatnie zaostrzony. Jesienią pięknie przebarwiają się na kremowo-żółte tony.
Kwiaty. Kwiaty drobne, pozorne, kremowo-żółte, mało dekoracyjne, wyrastają w kwiatostanach z kącików liści. Pąki kwiatowe zielonkawe.
Kwitnienie. Dławisz kwitnie późno - na początku czerwca.
Owoce. Owoce drobne, okrągłe, pomarańczowożółte. Bardzo dekoracyjne. Składają się z okrywy i nasiona wewnątrz. Po dojrzeniu okrywy pękają na 3 części, otwierają się i odsłaniają małe, kuliste, czerwone nasiona o średnicy do 1 cm.
Pochodzenie: Daleki Wschód, Sachalin, Chiny, Japonia, Korea.
Rozmaitości:
Dławisz jest bardzo tolerancyjny co do warunków stanowiskowych. Lepiej owocuje na stanowiskach słonecznych. Odporny na nasze mrozy. Najczęściej stosowany jako gęsto rosnące pnącze okrywowe. Kwitnie i owocuje bardzo obficie. Dławisz jest roślina dwupienną. Na naszym rynku dostępna jest owocująca żeńska odmiana 'Diana' i męska odmiana 'Hercules'. Ponieważ owoce jego są lekko trujące to w miejscach użytkowania przez dzieci zaleca się sadzenie tylko męskich odmian.
Gdybym nie spotkał drzewka, jak na zdjęciach, to pewnie dławisz nie zaistniałby w tym atlasie drzew.
Drzewa podobne: Owoce i kwiaty ma podobne do mniej znanych u nas trzmielin. Liście dość dobrze rozróżniają te rośliny, aczkolwiek mogą przypominać jednego z szakłaków.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów oś. Wschód, park w Radziejowicach, park w Żelazowej Woli, Park Ujazdowski w Warszawie. Dławisz w formie pnącza jest częstym gościem starszych parków.