Jesienne różnice temperatur między dniem a nocą, krótki dzień i coraz mniej światła powodują następowanie skomplikowanych procesów chemicznych w liściach.
Rośliny kończą proces odżywiania i przygotowują się powoli do zimowego snu. Przed zrzuceniem liści najpierw znika z nich zielony barwnik - chlorofil. Następnie ujawniają się niewidoczne do tej pory kolory żółte czyli ksantofile i czerwone - karoteny. Zjawisko to nie przebiega jednakowo u wszystkich gatunków. U jednych liście szarzeją, zasychają i szybko opadają. U innych przybierają na długo jaskrawe kolory. Każdego roku, ze względu na różny układ pogodowy drzewa przebarwiają się trochę inaczej. Teoretycznie najpiękniej wyglądają gdy koniec lata jest deszczowy a jesień słoneczna i sucha. Najwcześniej przebarwiają się drzewa, których liście uzyskują kolor żółty. Należą do nich: jesion, korkowiec i surmia. 2 tygodnie po nich swą barwę zmieniają kasztanowiec, buk, klon, tulipanowiec, modrzew i metasekwoja. W tym samym czasie przebarwiają się drzewa owocowe - czereśnia i grusza.
Źródło: Anna Słomczyńska, Działkowiec, X 2005
W październiku drzewa prezentują pięknie wybarwione owoce i liście - od koloru żółtego poprzez ognistoczerwony do brunatnego. Zanim liście zaczną opadać drzewa wyprowadzają z nich nadające się do wykorzystania substancje, które są później magazynowane w organach spichrzowych pnia i korzeni. Przyczyną wybarwiania się liści jest coraz krótszy dzień, na który liście reagują jak na "światłomierz". Gdy we wrześniu i październiku dni stają się chłodniejsze, nad ranem występują przymrozki, a w dzień jest słonecznie i ciepło, wówczas drzewa kończą sezon wegetacyjny. Aura ta przyczynia się do stopniowego rozkładu chlorofilu, barwnika dominującego, a na jego miejscu zaczynają się pojawiać inne barwniki jak antocyjany, które nadają liściom ciepłe barwy. Liście opadają dopiero wówczas, gdy u nasady ogonka liściowego rośliny odłożą warstwę tkanki - korka odcinającego dopływ wody do liścia.
Źródło: Przemysław Bąbelewski, Mój piękny ogród, XI 2006
