Cechy drzewa:
Grab pospolity osiąga wysokość do ok. 25 metrów i średnicę do 100 cm. Posiada wysoką, gęstą koronę. Drzewo kończy swój wzrost w wieku 120-150 lat. Pień
prosty o falistej powierzchni, do wysokości 10 metrów bez gałęzi, przeważnie nieregularny.
Kora na gałęziach jednorocznych oliwkowo-brunatna, 2-3-letnich brunatno-czerwona, od ok. 6 roku szara i gładka - bardzo charakterystyczna.
Kwiaty. Kwiaty żeńskie są niepozorne i tworzą luźne, wzniesione kłosy, kwiaty męskie wyrastają na szczytach gałązek i tworzą zielonkawe kotki o długości 3,5–5 cm. Kotki kwiatowe pojawiają się wraz z liśćmi.
Liście. Liście skrętoległe, pojedyncze, podwójnie piłkowane z 1 cm ogonkiem.
U nasady sercowate, długości do 10 cm, ciemnozielone, na nerwach lekko owłosione. Na jesieni przebarwiają się na jasnożółte tony.
Owoce. Owocostany długości kilku centymetrów. Owocem jest orzeszek w trójklapowej okrywie służącej jako organ lotny.
Pochodzenie: Euroazja i Ameryka Północna.
Rozmaitości: Grab pospolity, według niektórych autorów, w korzystnych warunkach rośnie nawet do 300 lat. Jednak inwentaryzacja starych grabów określa wiek jednego z najstarszych z nich na 198 lat. Rośnie on w Gołuchowie. Jego wymiary to: wysokość 20 m, obwód 374 cm, pierśnica 119 cm. Rośnie w sławnym arboretum założonym w XIX wieku.
Gatunek ten występuje na glebach żyznych, świeżych. Jest to gatunek klimatu umiarkowanego. Wrażliwy na zimno - cierpi od dużych mrozów.
Drewno ciężkie, twarde, nadaje się do toczenia, wyrabia się z niego narzędzia, koła, itp. Grab może być stosowany jako drzewo żywopłotowe, gdyż dobrze znosi przycinanie. Grab pospolity został wykorzystany do stworzenia największego żywopłotu liściastego w Polsce.
Drzewa podobne: Grab jest raczej łatwy do identyfikacji. Chociaż początkujący przyrodnik często myli go z bukiem, szczególnie wiosną po otwarciu pąków i wypuszczeniu pierwszych liści.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów, park Dittricha i okoliczne lasy i parki. Warszawskie Łazienki Królewskie.
Odmiany grabu pospolitego: Najbardziej jest znana odmiana grabu 'Fastigiata' - kolumnowa, dużo radziej można spotkać 'Columnaris' - stożkowa o powolnym wzroście i 'Quercifolia' o powcinanych liściach.
Cechy drzewa:
Odmiana typowo kolumnowa, wąskostożkowa, szybko rosnąca do 15 metrów wysokości. Z wiekiem poszerzająca się. Bardzo często wykorzystywana przez zieleń miejską.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów osiedle Teklin.
Cechy drzewa:
Powolnie rosnąca, stara, niemiecka odmiana grabu z końca XVIII wieku. Liście przypominają małe, wydłużone liście dębu. Są bardzo nieregularne, wąskie, strzępiaste i powcinane z ostrymi klapami i ząbkowanym brzegiem. Część liści z małymi i tępymi klapami o gładkim brzegu. Pozostałe liście jak u klasycznej formy grabu. Bardzo rzadko spotykana odmiana grabu w naszych parkach.
Lokalizacja zdjęć: Park SGGW w Warszawie.