Jodla (Abies) - strona 2

Jodła koreańska (Abies koreana)

Jodła koreańska gałązkaJodła koreańska igły
Jodła koreańska: gałązka z igłami

Cechy drzewa: Jodła koreańska to drzewo do 15–20 metrów - u nas dużo niższe - góra do 6-8 metrów wysokości. Korona szeroko-piramidowa. Kora młodych drzew gładka, cienka, z wieloma widocznymi pęcherzami żywicy. Gałęzie pierwszego rzędu w widocznych okółkach często utrzymane blisko podstawy pnia, rozłożone mniej więcej poziomo. Najniższe gałęzie lekko zakrzywione w dół, gałęzie drugiego rzędu rozpościerają się poziomo lub wznoszą się w górnych partiach. Gałązki smukłe, sztywne, żółtawe lub zielonkawoszare, początkowo słabo owłosione w płytkich bruzdach, potem nagie. Pąki wegetatywne kuliste, 4–5 × 3–4 mm, bardzo żywiczne.

Igły. Igły promieniście rozłożone wokół pędów, krótkie 1–2 cm × 2–2,5 mm. Zakrzywione lub skręcone u podstawy, wierzchołek tępy, nieco zagięty do tyłu, zwłaszcza na pędach stożkowych. Aparaty szparkowe w dwóch szerokich, jasnych, białawych pasmach od spodu.
Szyszki. Szyszki nasienne często gęsto osadzone na pędach, krótkoszypułkowe, stożkowate, wierzchołkowo rozwarte. Średniej wielkości 4–7 × 2–3 cm. Kolory szyszek zróżnicowane, od zielonkawo-czerwonych, czerwonawo-fioletowych do fioletowoniebieskich. Dojrzewające ciemnofioletowobrązowe. Bardzo urokliwe. Jodła koreańska obradza w szyszki w bardzo młodym wieku.

Jodła koreańska pokrój drzewaJodła koreańska szyszki
Jodła koreańska: pokrój drzewa i szyszki

Pochodzenie: Korea Połnocna, Korea Południowa.

Rozmaitości: Jodła koreańska rośnie wolno, po 10 latach dorasta tylko do 1,5-2 metrów wysokości. Wcześnie tworzy duże ilości szyszek - fioletowych lub zielonych. Godne polecenia odmiany krzewiaste to "Silberlocke" i "Brevifolia". Występuje tez odmiana płożąca. Jest niska i ma pokładające się gałęzie. Odmiana "Tundra" tworzy kuliste krzewy wysokości 40-50 cm. Nadaje się na rabaty i skalniaki.

Jodła koreańska szyszki jesieniąJodła koreańska trzpień
Jodła koreańska: szyszki jesienią

Drzewa podobne: Dość łatwa do identyfikacji, ale bywa mylona z mało popularną u nas jodłą Arnolda.

Lokalizacja zdjęć: Farma Jantar, arboretum w Rogowie i Powsinie, Żyrardów ul. Pałaca.


- -



Jodła Arnolda (Abies x arnoldiana)

Jodła Arnolda kwiatostanJodła Arnolda wiosną
Jodła Arnolda: kwitnienie i gałązka wiosną

Cechy drzewa: Jodła Arnolda to drzewo do 8-10 metrów wysokości. Pokrój stożkowaty. Gałązki szare, początkowo nieco owłosione. Pąki wegetatywne jajowate, lekko żywiczne. Przyrasta szybciej niż jodła koreańska.

Igły. Igły ciemnozielone, skierowane ku górze. Wiosną młode przyrosty świeżozielone. Długość igły 2-3 cm, spodem białawe z ciemniejszym, zielonkawym paskiem pośrodku. Brzeg na spodzie również zielonkawy.
Szyszki. Szyszki cylindryczne, osiągające do 6 cm długości i 2,5 cm średnicy. Początkowo kremowe, potem zielonkawe z różowym wierzchołkiem, później zmieniają barwę na fioletowobrązową a jesienią się się brązowawe. Rozpadają się gałązkach zimą tego samego roku zostawiając tylko pojedyncze trzpienie. Szyszki pojawiają się już na kilkuletnich drzewkach, ale nie tak wcześnie, jak u jodły koreańskiej.

Jodła Arnolda gałązkaJodła Arnolda gałązka
Jodła Arnolda: gałązka z igłami

Pochodzenie: Krzyżówka - mieszaniec jodły koreańskiej (Abies koreana) z jodłą Veitcha (Abies veitchii) - posiada cechy pośrednie obu gatunków. Powstała w Ogrodzie Botanicznym w Göteborgu w 1953 roku na bazie nasion z jodły koreańskiej pochodzących z Arboretum Arnolda w USA.

Rozmaitości: Jodła Arnolda rośnie szybciej niż jodła koreańska. Nie ma specjalnych wymagań - rośnie na różnych stanowiskach glebowych.

Jodła Arnolda - szyszka wiosnąJodła Arnolda szyszka
Jodła Arnolda: szyszki

Drzewa podobne: Dla amatora trudna do odróżnienia od jodły koreańskiej. Cechą różniącą jodłę Arnolda są nieco dłuższe igły.

Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, ogródek autora.



Jodła Veitcha (Abies veitchii)

Jodła Veitcha gałązkaJodła Veitcha igły
Jodła Veitcha: gałązka z igłami

Cechy drzewa: Jodła Veitcha to wysokie drzewa do 15–25 metrów wysokości. Podstawa pni dojrzałych drzew wyraźnie żłobiona. Korona wąsko piramidalna, pokrój stożkowy. Kora młodych drzew gładka, błyszcząca oliwkowo-zielona z widocznymi pęcherzami żywicznymi, przechodząca w blado zielonkawo-szarą. Gałęzie pierwszego rzędu smukłe, krótkie, rozpościerające się poziomo, a następnie opadające z wiekiem. Gałązki początkowo smukłe, jędrne, gładkie. Pąki wegetatywne jajowate kuliste, 3 × 3 mm, żywiczne.

Igły. Igły ciemnozielone skierowane do przodu, na boki i nad pędami, mniej lub bardziej zasłaniające pęd, 2–4 cm × 1,5–2,2 mm, równoległe, wierzchołek nieco ścięty, ciemny. Aparaty szparkowe w dwóch szerokich, kredowobiałych pasemkach na spodzie, brzegi zielone. Igły białawe od spodu widać wyraźnie, gdyż gałęzie najczęściej odginają się ku górze.
Szyszki. Szyszki nasienne wąskocylindryczne do elipsoidalnych, często nieregularne, z tępym wierzchołkiem. Wielkość szyszek 4–8 cm × 2–3 cm, niedojrzałe ciemnoniebieskie lub niebieskawo-fioletowe (czasami zielone lub zielonkawo-fioletowe). Po dojrzeniu koloru ciemnego, fioletowo-brązowego.

Jodła Veitcha gałązkaJodła Veitcha korowina
Jodła Veitcha: gałązki i korowina drzewa

Pochodzenie: Środkowa Japonia.

Rozmaitości: Niezwykle odporna na mrozy i uszkodzenia od późnych wiosennych przymrozków. Jest mało wymagająca, ale ze względu na osiągane rozmiary nie nadaje się do małych ogrodów.

Drzewa podobne: Podobna do jodły Arnolda. Trudna do identyfikacji.

Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie, arboretum w Rogowie.


- -




« Jodły strona poprzednia                     Jodły strona następna »


- Drzewa Polski - Atlas drzew -