Cechy drzewa:
Kłokoczka południowa to małe drzewo wysokości do 4, góra 5 metrów. Korę ma niebieskawo-brązową z białymi prążkami. Liście naprzeciwległe, złożone z 5-7 podłużnie jajowatych, zaostrzonych, drobno ząbkowanych listków. Spodnia strona liści zabarwiona jest na kolor szarozielony, wierzchnia intensywnie zielona. Ogonki liści długie, z wierzchu rynienkowate. Kłokoczka południowa kwitnie w maju lub czerwcu. Kwiaty ma obupłciowe, koloru białego, czasami różowawe, dzwonkowate, zebrane w zwisające grona. Owoc stanowi pęcherzykowato rozdęta torebka koloru zielonego. Wewnątrz niej znajdują się 2-3 błyszczące, żółtobrązowe nasiona wielkości ziaren grochu. Nasiona są jadalne.
Pochodzenie: Jest przedstawicielem ciepłolubnej flory Europy Południowej, Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce rośnie tylko na południu na nielicznych stanowiskach na Śląsku, Wyżynie Małopolskiej, Podkarpaciu i Beskidach.
Rozmaitości:
Dawniej z nasion kłokoczki uzyskiwano olej służący do oświetlania. Roślina ta
na stanowiskach naturalnych objęta została ochroną gatunkową. Ze względu na ładne owoce (szczególnie jesienią) polecana
do przydomowych ogródków. Nazwa drzewa pochodzi od nasion, które na wietrze dźwięcznie klekocą.
Drzewa podobne:
Po samych liściach trudna do rozróżnienia. W momencie kwitnienia i owocowania idenyfikacja kłokoczki jest ułatwiona.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, Ogród Botaniczny UW.