Cechy drzewa:
Leszczyna pospolita to najczęściej krzew o wielu pniach. Odpowiednio formowany daje się prowadzić jako drzewo ale wymaga dużo pracy ogrodniczej. Osiąga wysokość do 6 metrów. Cechuje się wieloma odrostami korzeniowymi o prostych, długich pędach.
Liście. Liście szerokojajowate, ok 15 cm długości i 12 cm szerokości. Podwójnie piłkowane, a na wierzchołku zaostrzone.
Kwiaty. Kotki męski wytwarzane jesienią - długie do 8 cm. Zebrane po 2-4 w pęczkach. Kwiaty żeńskie malutkie, czerwonawe, frędzelkowate, wychodzą z pączków na przedwiośniu.
Owoce. Brązowawo-słomkowe owoce, zwane orzechami, w zielonych okrywach. Orzechy małe, beczkowate, po kilka sztuk w pęczku, zwisają na krótkich ogonkach.
Pochodzenie: Europa, Kaukaz, Azja Mniejsza.
Rozmaitości:
Orzech laskowy jest wytrzymały na zanieczyszczenia powietrza. Rośnie na każdych glebach i na różnych stanowiskach. Krzewy można odmładzać poprzez przycięcie przy samej powierzchni. Często spotykany w naszych lasach, szczególnie na ich obrzeżach. Orzechy są pokarmem wielu zwierząt leśnych i parkowych.
Drzewa podobne:
Liście leszczyny pospolitej przypominają olszynę - szczególnie w młodości. Pozostałe części tych drzew łącznie z pokrojem już zupełnie różne. Amator może mieć też problem z rozróżnieniem leszczyny od oczarów.
Lokalizacja zdjęć: Parki, skwery i lasy okolic Żyrardówa, ogródek autora.
Cechy drzewa:
Leszczyna turecka to drzewo do 25 metrów wysokości o pniu prostym i bardzo regularnej koronie. Młode pędy owłosione, później nagie i z bardzo charakterystycznie popękaną warstwą korka. Korowina podłużnie popękana.
Liście. Liście sercowate, średniej wielości - do 12 cm długości. Przy wierzchołku zaostrzone, zielonkawe, jesienią przebarwiają się na żółtawe tony. Spodem w kącikach nerwów owłosione.
Owoce. Owoce - orzechy laskowe przypominają nasze orzechy. Jednak ich okrywa jest bardzo nieregularnie postrzępiona, niczym peruka.
Pochodzenie: Azja Mniejsza i Pd.-Wsch. Europa.
Rozmaitości:
Leszczyna turecka jest bardzo wytrzymała na mrozy, suszę i zanieczyszczenia miejskie. Do bujnego rozwoju wymaga gleb raczej żyznych i gliniastych. Często spotykana w Pn. Zach. Polsce w parkach i ogrodach, a nawet w miastach, jako drzewo alejowe. W pozostałych częściach kraju głównie w starych parkach, rzadziej wśród nowych nasadzeń zieleni miejskiej.
Drzewa podobne:
Liście tej leszczyny przypominają nieco średniej wielkości liście lip. Jednak korowina i owoce są bardzo charaterystyczne i pozwalają na szybką identyfikację leszczyny tureckiej.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, park Ujazdowski w Warszawie.