Cechy drzewa:
Sumak octowiec to niskopienne drzewo o grubych pędach, zamszowo owłosionych. Rośnie zazwyczaj do 3-4 metrów wysokości. Sporadycznie można spotkać drzewa 6 metrowe. Korona jest płasko zaokrąglona. Po kilku latach wydaje liczne odrosty korzeniowe.
Liście. Liście pierzaste, długie ponad 30 cm. Jesienią przebarwiające się na jaskrawoczerwony, pomarańczowy i purpurowy kolor.
Kwiaty. Roślina dwupienna. Kwitnie bardzo charakterystycznie - kwiaty są drobne, żółtawozielone, zebrane na końcach pędów w stożkowate, owłosione wiechy. Kwiatostany żeńskie są gęste, o długości ok. 11 cm i średnicy do 5 cm, a męskie luźniejsze i większe – osiągają do 25 cm długości. Kwitnie na początku lipca.
Owoce. Owocostany duże, czerwone, wyprostowane, kształtem podobne do kwiatostanów.
Pochodzenie: Ameryka Północna, Azja Wschodnia i Afryka Południowa.
Rozmaitości: Ciekawą cechą, a często wręcz utrapieniem ogrodników, tego gatunku jest wytwarzanie odrostów korzeniowych. Często przez to zwany jest "zemstą sąsiada". Sumak octowiec jest bardzo wytrzymały na mrozy i suszę. W literaturze nie znalazłem wzmianek na temat zagrożenia zatruciem, czy poparzeniem sokiem wyciekającym z pędów czy korzeni octowca - jak to się ma w przypadku innych sumaków. Nie lubi stacjonującej przez dłuższy czas wody - zamiera w takim środowisku po kilku dniach. Gatunek bardzo lokalnie inwazyjny. Jest rośliną miododajną.
Drzewa podobne: Młode drzewka sumaka można pomylić z innymi drzewami o złożonych liściach: orzechem czarnym, orzesznikami czy bożodrzewami. Warto zwracać uwagę na owłosienie pędów.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów os. Wschód, działki ul. Piastowska, skwery i parki w całej Polsce.
Nazwa angielska: Staghorn sumac.
Cechy drzewa:
Sumak lakowy to drzewo do 6-8 metrów wysokości. W swojej ojczyźnie nawet do 20 metrów.
Liście. Liście duże, zielone, złożone, składające się z 11-13 listków. Jesienią pięknie przebarwiają się na złote i żółte odcienie.
Owoce. Owoce w gronach przypominających winogronowe, ale dużo mniejsze i niebieskawe luż żółte (z początku zielonkawe).
Pochodzenie: Azja Wschodnia, Japonia, Himalaje, Chiny.
Rozmaitości: Z nacięć na korowinie można uzyskać żywicę - lak - bardzo wytrzymały lakier do drewna o ciemnej barwie. Stąd potoczna nazwa tego drzewa - chińskie drzewo lakierowe. Bardzo rzadki w Polsce - sadzony tylko w kolekcjach hobbystycznych i dendrologicznych.
Drzewa podobne: Raczej łatwy do rozpoznania, szczególnie w fazie owocowania. Zupełnie odmienny od rosnącego u nas wszędzie sumaka octowca.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.