Cechy drzewa:
Wiąz syberyjski to drzewo o wysokości do 30 metrów. Korona szeroka, rozłożysta i nieregularna. Pień prosty i w obszarze korony silnie rozgałęziony. Kora szarobrunatna i głęboko bruzdkowana.
Liście. Liście wąskie, eliptyczne, u nasady niemal symetryczne. Do 8 cm długości i 3 cm szerokości, ciemnozielone, posiadają krótki ogonek. Zazwyczaj jednak mniejsze. Dość długo utrzymują się na drzewie.
Pochodzenie: Centralna i Północna Azja Wschodnia.
Rozmaitości: Preferuje lasy mieszane z wilgotnymi, luźnymi i przemywanymi glebami. Pada ofiarą zarazy wiązowej - infekcji grzybowej wykrytej w Holandii. Jednak z wszystkich wiązów jest na nią najbardziej odporny. Nadaje się na żywopłoty. Nie dość, że dobrze znosi przycinanie to wręcz lepiej po nim się rozrasta. Odporny na mrozy. Nie ma żadnych preferencji glebowych. Bardzo szybko rośnie.
Drzewa podobne: Trudny do identyfikacji. Bardzo rzadko spotykany w starych parkach.
Lokalizacja zdjęć: Koło - róg ulic Sienkiewicza i Freudenreicha. Park w Żelazowej Woli. Warszawa ul. Nowickiego