Cechy drzewa:
Brzoza cukrowa to drzewo do wysokości 25 metrów. Korona wąska, regularna, stożkowata. Korowina ciemnowiśniowa, u starszych drzew czerwonobrązowa i spękana, niełuszcząca się. Młode pędy nagie, ciemnobrunatne, po nacięciu lub zdrapaniu kory przyjemnie pachnące.
Liście. Liście podobne do liści grabu, jajowato wydłużone, długości 6-12 cm, u nasady sercowate lub zaokrąglone, ostro podwójnie piłkowane. Z wierzchu błyszcząco-zielone, pod spodem matowe, na nerwach skąpo owłosione. Na jesieni przebarwiają się wspaniale na złocistożółte barwy.
Owoce. Owocostany prawie siedzące, jajowato wydłużone i wyprostowane, długości do 3,5 cm.
Pochodzenie: Wschodnie obszary Ameryki Północnej.
Rozmaitości: Rośnie w wielogatunkowych, mieszanych lasach liściastych, na żyznych, świeżych glebach. Bardzo oryginalna i piękna brzoza, dotychczas jednak nie spotykana w Polsce w uprawie poza ogrodami botanicznymi i arboretami. Wymaga gleb dostatecznie wilgotnych i żyznych. Polecana do parków i zadrzewień osiedlowych. Jest bardzo wytrzymała na niskie temperatury.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.