Cechy drzewa:
Brzoza żółta to drzewo do wysokości 20-30 metrów. U nas mniej - góra 12 metrów. Kora podobna do czereśniowej czy czeremchowej, lecz o żółtawym odcieniu. Generalnie łuszcząca się i zwijająca się. Bardzo dekoracyjna. Młode pędy często owłosione i oliwkowozielone.
Liście. Liście zielone, matowe, owalne i naprzeciległe. Dość duże, do 12 cm długości, wydłużone i ostro piłkowane. Od spodu pokryte długimi włoskami.
Owoce. Owocostany pojedyncze do 3 cm długości, grube i jajowate. Długo po dojrzeniu pozostają na drzewie.
Rozmaitości: Brzoza żółta rzadko jest u nas spotykana. Odporna na mrozy. Wymaga gleb żyznych i wilgotnych. Bardzo dekoracyjna, nie tylko ze względu na korowinę, ale także na jesienne, żółte przebarwienia się liści. Szczególnie urodziwe są młode okazy, u których korowina jest bardzo żółta i łuszcząca się cienkimi warstwami. Polecana amatorom kolekcji dendrologicznych do przydomowych, dużych ogródków. Warta rozpowszechnienia w naszych parkach.
Większość drewna brzozowego w USA i Kanadzie to właśnie brzoza żółta. Przez francuskojęzycznych Kanadyjczyków nazywana jest czereśnią - merisier.
Pochodzenie: Północno-Wschodnia Ameryka Północna.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie.