Cechy drzewa:
Cyprysik Lawsona to bardzo wysokie drzewo łuskowate. W Stanach Zjednoczonych rośnie nawet do 70 metrów, a u nas do 30 metrów wysokości.
Liście. Liście w postaci intensywnie zielonych łusek. Boczne łuski posiadają zaostrzone wierzchołki. Na łuskach od spodniej strony przy krawędziach znajduje się woskowy nalot w postaci białych kresek w kształcie liery Y.
Szyszki. Kwiaty męskie są czerwonawe i pojawiają się wiosną na końcach gałązek. Cyprysik Lawsona kwitnie od marca do kwietnia.
Szyszki są kuliste o średnicy do 1 cm. Szyszki złożone są z łusek i pokryte są biało-niebieskim woskowym nalotem. Początkowo zielonkawe, a po dojrzeniu brązowawe.
Pochodzenie: Zachodnia i wschodnia część Ameryki Północnej.
Drzewa podobne: Czerwone kwiatostany pozwalają dość łatwo zidentyfikować cyprysika Lawsona.
Rozmaitości: Cyprysik Lawsona lubi podmokłe tereny. Może przemarzać podczas surowych zim. Pięknie się prezentuje w ogrodzie i parku, jako soliter. W handlu dostępna jest bardzo duża liczba jego odmian do małych i większych ogrodów.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, ogródki przydomowe w Żyrardowie..
Cechy drzewa:
Cyprysik nutkajski to wysokie drzewo łuskowate. W Stanach Zjednoczonych rośnie nawet do 30-40 metrów, a u nas do 15-20 metrów. Czubek drzewa zwisający ku dołowi. Również gałęzie przygięte ku ziemi.
Liście. Liście w postaci ciemnozielonych lub niebieskozielonych łusek.
Szyszki. Małe, szarobrązowe, okrągławe o 6 łuskach. Na tarczkach łusek znajduje się charakterystyczny ostry wyrostek.
Pochodzenie: Północno-zachodznia część USA od Alaski do Oregonu. W tamtejszych górach rośnie nawet do wysokości 2500 metrów n.p.m.
Drzewa podobne: Wyrostki na łuskach szyszek pozwalają dość łatwo zidentyfikować cyprysika nutkajskiego.
Rozmaitości:
Cyprysik nutkajski to piękne drzewo o oryginalnym pokroju, idealne do soliterowych nasadzeń na eksponowanych miejscach w parku czy większym ogrodzie. Z powodzeniem znosi nasze zimy i mrozy. To najbardziej odporny gatunek na mróz ze wszystkich cyprysików. Rośnie bardzo powoli. Preferuje stanowiska nasłonecznione i osłonięte od wiatrów. Często bywa spotykany w bardzo urokliwej, przewisającej odmianie 'Pendula'. Łatwo krzyżuje się z cyprysem wielkoszyszkowym tworząc cyprysowca Leylanda.
Odkryty został przez szkockiego botanika Archibalda Menziesa w 1793, opisany i sklasyfikowany po raz pierwszy przez Davida Dona w 1824 roku. W Europie sadzony jako drzewo ozdobne już od 1850. W Polsce od 1860 roku - arboretum w Kórniku.
To bardzo długowieczne drzewo. Potrafi osiągać duże rozmiary i żyje setki lat.
Lokalizacja zdjęć: Park w Żelazowej Woli, Pola Mokotowskie, Warszawa ulica Zamenhofa, arboretum w Powsinie.