Cechy drzewa:
Dereń świdwa to drzewo do 5-6 metrów wysokości. Często niższe i w formie rozrastajacego się na boki krzewu. Pędy o różnych barwach od zielonkawej, po brązowawą, aż do czerwonawej. Pąki nie posiadają łusek. Kora popielato-brązowa z delikatnymi chropowatościami w starszym wieku. Posiada płytki system korzeniowy i wytwarza liczne odrośla korzeniowe. Prowadząc derenia świdwę jako drzewko należy je systematycznie usuwać.
Liście. Liście są ułożone naprzeciwlegle, jajowate i delikatnie łukowato zagięte. Barwa liści ciemnozielona. Jesienią przebarwiają się na czerwone i purpurowe tony.
Kwiaty. Kwiaty małe, zebrane w płaskie baldachogrona. Kwiaty pojawiają się 6 tygodni po rozwoju liści. Kwiaty wabią duże ilości owadów zapylających.
Kwitnienie Kwitnie pod koniec maja i na początku czerwca.
Owoce. Owoce to małe, okrągłe, granatowe pestkowce. Owoce wiszą na czerwonawych ogonkach i stanowią dużą wartość dekoracyjną.
Pochodzenie: Europa i zachodnia Azja.
Rozmaitości:
Dereń świdwa często spotykany jest wśród zarośli. Czasami rośnie w naszych lasach. Częsty bywalec starych parków. Rośnie na każdych glebach, nie ma żadnych wymagań stanowiskowych. Idealnie nadaje się do nasadzeń rekultywacyjnych i po przemysłowych. Bardzo dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. W miastach jego liście pod koniec lata są często bardzo przybrudzone. Owoce są chętnie zjadane przez ptactwo. Literatura nie jest zgodna, co do możliwości wykorzystania tych owoców przez człowieka.
Posiada kilka dekoracyjnych odmian o nieco innych kształtach liści, kolorach pędów czy pokrojach.
Drzewa podobne: Na podstawie liści, kwiatów i owoców dość łatwo poznać, że mamy doczynienia z dereniem. Natomiast odróżnienie go od innych, mniej znanych dereni nie jest już takie łatwe.
Lokalizacja zdjęć: Park w Żelazowej Woli, Muzeum Ziemi i Pola Mokotowskie w Warszawie, Park w Młochowie i Radziejowicach.
Cechy drzewa:
Dereń drzewiasty zwany często dereniem pagodowym to niskie drzewo rosnące do 5-6 metrów wysokości. W swoje ojczyźnie w idealnych warunkach dorasta do 12 metrów. Jeden z ładniejszych pokrojowo dereni. Pień prosty, a gałązki ułożone pagodowo - piętrowo. Korona szeroka i płaska.
Liście. Liście szerokoeliptyczne, zwisające, skrętoległe, duże - do 15 cm długości. Na czubku krótko zaostrzone. Dobrze widoczne 6-9 par nerwów bocznych. Początkowo intensywnie zielone, a jesienią przebarwiają się na kremowe, złoto-pomarańczowe i rzadziej na szkarłatne barwy. Ogonki liściowe długie i czerwonawe.
Kwiaty. Kwiaty białe zebrane w duże, płaskie baldachy do 15 cm średnicy.
Kwitnienie Dereń pagodowy kwitnie dość późno - pod koniec maja i na początku czerwca.
Owoce. Owoce kuliste, zielone, po dojrzeniu granatowo-czerwone do czarno-czerwonych. Rosną na czerwonych szypułkach. Bardzo urokliwe.
Pochodzenie: Japonia, Chiny, Himalaje, Sachalin, Korea.
Rozmaitości: Dereń drzewiasty jest wytrzymały na nasze mrozy. Kwitnie bardzo obficie. Wymaga żyznych i wilgotnych gleb. Lepiej rośnie i kwitnie na słonecznych stanowiskach. Piękna roślina do zastosowań, jako soliter w ogrodzie czy parku. W Polsce zawiązuje mało owoców.
Drzewa podobne: W czasie kwitnienia może przypominać czarny bez, chociaż oczywiście posiada zupełnie inne liście. Trudny do rozróżnienia od pozostałych, mniej znanych u nas dereni, szczególnie od derenia naprzemianlistnego.
Lokalizacja zdjęć: Park w Żelazowej Woli, Arboretum w Rogowie, Park SGGW w Warszawie.