Cechy drzewa:
Klon cukrowy to duże drzewo osiągające 20-25 metrów wysokości.
Liście. Liście palczaste, zwykle pięcioklapowe, w kształcie serca u podstawy, o szerokości 10-15 cm. Zielone, a pod spodem nieowłosione.
Kwiaty. Kwiaty bez płatków, zielonkawo-żółte, wytwarzane w gronach. Każdy kwiat na nitkowatej, włochatej łodyżce o długości ponad 5 cm.
Owoce. Skrzydlaki nieowłosione, skrzydła o długości 2,5 cm.
Pochodzenie: Ameryka Północna.
Rozmaitości:
Jedno z kluczowych drzew lasów wschodniej części Ameryki Północnej. Wymaga żyznych, wilgotnych i przepuszczalnych gleb o lekko kwaśnym odczynie. Odporny na nasze mrozy. Dobrze rośnie na zacienionych stanowiskach. Pozyskuje się z niego słynny syrop klonowy. Uzyskuje się go poprzez ostukanie drzew i zbieranie soku, który następnie jest odparowywany. Jego wizerunek widnieje na fladze Kanady. Dożywa nawet 400 lat.
Drzewa podobne:
Bardzo podobny do naszego klonu zwyczajnego.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon czarny to duże drzewo osiągające 20-25 metrów wysokości. Kora szorstka, ciemnoszarobrązowa do czarnej.
Liście. Liście palczaste, zwykle trójklapowe, w kształcie serca u podstawy, o szerokości 10-15 cm. Zielone, pod spodem owłosione.
Kwiaty. Kwiaty bez płatków, zielonkawo-żółte, wytwarzane w gronach. Każdy kwiat na nitkowatej, włochatej łodyżce o długości ponad 5 cm.
Owoce. Skrzydlaki nieowłosione, skrzydła o długości 2,5 cm.
Pochodzenie: Ameryka Północna.
Rozmaitości:
Cechą wyróżniającą są ciemniejsza, bardziej bruzdowana kora, ciemniejsze i ciemniejsze zielone liście z raczej opadającymi bokami i płytsze, bardziej zaokrąglone uzębienie płatów. Według Sargenta można go wyróżniać o każdej porze roku dzięki pomarańczowemu kolorowi gałązek.
Drzewa podobne:
Kluczową cechą, której używa do odróżnienia klonu czarnego jest to, że liście są pod spodem żółtawozielone i zwykle owłosione z krótkimi, stojącymi włosami, w porównaniu do sinego lub białawego i zazwyczaj nagiego pod spodem typowego liścia klonu cukrowego. Najprostszą i najdokładniejszą metodą rozróżnienia tych dwóch drzew są zazwyczaj trójklapowe liście klonu czarnego w porównaniu z ogólnie pięcioklapowymi liśćmi klonu cukrowego.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon kłosowy to drzewo do 8-10 metrów wysokości. Czasami rośnie w formach krzaczastych. Pień dość krótki. Pędy pokryte szarym puchem w młodości.
Liście. Liście do 10 cm długości, zielone 3 i 5-klapowe, ostro zakończone, po brzegu grubo ząbkowane. Nerwy bardzo dobrze widoczne. Jesienią liście przebarwiają się na pomarańczowo i czerwono.
Kwitnienie. Kwitnie dość późno pod koniec maja.
Kwiaty. Kwiaty zielono-żółte zebrane w smukłych, wyprostowanych gronach o długości od 7 do 15 cm. Kwiaty bardzo małe na krótki łodyżkach.
Owoce. Skrzydlaki różowawe, ustawione pod kątem ok. 120 stopni.
Pochodzenie: Ameryka Północna - Kanada, wschodnie USA.
Rozmaitości:
Rzadkość w Polsce. W Europie często spotykany jako drzewo ozdobne. Odporny na nasze mrozy. Preferuje wilgotne i żyzne podłoża. Na słonecznych i piaszczystych stanowiskach końcówki liści przysychają późnym latem. Wprowadzony do szkółek przez Archibalda, Duke'a Argyll, w 1750 roku.
Drzewa podobne:
Trudny do rozróżnienia - podobny do wielu innych klonów ze względu na brak cech wybitnie go odróżniających. W czasie kwitnienia i owocowania identyfikacja jest nieco łatwiejsza.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.
Cechy drzewa:
Klon Trautvettera to średniej wielkości drzewo do 15 metrów wysokości.
Liście. Liście są pięcioklapowe. Są średnio głęboko klapowane - podobne do liści jaworowych. Środkowy listek ma od 8 do 12 cm. Liście są ciemnozielone, gładkie i błyszczące z wierzchu. Od spodu delikatnie jaśniejsze, co uwidacznia się szczególnie jesienią, kiedy wierzchnia strona przebarwia się na żółte tony. Liście z długimi czerwonymi lub zielonymi ogonkami.
Kwiaty. Kwiaty mają zielonożółty kolor i znajdują się w długich kwiatostanach.
Owoce. Skrzydlaki z łukowato wygiętymi skrzydełkami. Początkowo o łososiowo-czerwonej barwie, jesienią ciemnieją i brunatnieją. Mają 4-5 cm długości. Czasami po 3 sztuki na 1 ogonku.
Pochodzenie: Półwysep Bałkański, Gruzja, Turcja.
Rozmaitości:
Został sprowadzony z Kaukazu w 1866 roku przez francuskiego botanika i kolekcjonera roślin G.B.J. Balansa, który wysłał nasiona do szkółki van Volxem w Belgii. Bardzo odporny na duże mrozy. Nie cierpi z powodu wiosenych przymrozków.
Drzewa podobne:
Klon Trautvettera ma liście słabiej klapowane niż typowy podgatunek klonu Heldreicha, cechuje sie pąkami z jasnoczerwonymi wewnętrznymi łuskami.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, ogródek autora.