Cechy drzewa:
Lipa krymska to drzewo osiągające wysokość do 20 metrów. Cechą charakterystyczną jest prosty pień, który w połowie wysokości degeneruje i zaczyna wytwarzać zwisające konary. Powyżej drobne gałęzie tworzą wąsko-kulisty, gęsty szczyt korony. Korona początkowo stożkowata, później kopulasta, szerokości 10-12 m. Kora jasnoszara do czarniawej; gładka, z wiekiem z szerokimi bruzdami. Pędy żółtozielone, a te najświeższe bursztynowoczerwone - świecące się w słońcu.
Liście. Ostro, szczeciniasto piłkowane, ustawione skrętoległe, szeroko-jajowate. Wierzchnia strona silnie błyszczące, ciemnozielone, nagie, od spodu jaśniejsze, z kępkami białych, później żółtawych włosków w kątach nerwów. Blaszki 5-10 cm długości, o nasadzie sercowatej lub skośnej. Wierzchołek krótko zaostrzony. Jesienią przybierają jasnożółte tony. Jest pierwszą przebarwiającą się lipą.
Kwiaty. Kwiaty zebrane po 3-7 sztuk w zwisających baldachogronach, 5-płatkowe, opatrzone jasnozieloną, dużą i dobrze widoczną podsadką. Pojawiają się późno, w kolorze ciemnożółtym. Intensywnie pachnące.
Kwitnienie. Kwitnie w 2. połowie lipca.
Owoce. Kuliste, małe, omszone orzeszki z pięcioma słabo zaznaczonymi żebrami, które wykształcają się pod koniec lata.
Pochodzenie: Mieszaniec międzygatunkowy powstały ze skrzyżowania lipy drobnolistnej z Tilia dasystyla. Powstała ok. 1860 roku na terenie Półwyspu Krymskiego.
Rozmaitości: Liście odporne na mszyce, które często atakują nasze rodzime lipy.
Drzewa podobne:
Do momentu, kiedy liście nie dorosną i nie nabiorą połysku z wierzchniej strony, lipa krymska jest dość ciężka do identyfikacji. W czasie kwitnienia podsadki są dość charakterystyczne - długie i widoczne z daleka. Owoce nieco omszone, co pozwala odróżnić je od owoców innych lip.
Lokalizacja zdjęć: Teren przy basenie AQUA i EkoPark w Żyrardowie.
Cechy drzewa:
Lipa mongolska to drzewo o wysokości do 10 metrów. Tworzy zaokroągloną koronę, zwięzłą, mieszczącą się w niewielkiej przestrzeni. Idealna do małych ogrodów przydomowych.
Kwiaty. Kwiaty wyglądają dość niepozornie - mniejsze od kwiatów lipy drobnolistnej.
Liście. Liście na długich ogonkach, brzegi nieregularnie ząbkowane. Przypominają duże liście głogu, albo nietypowej brzozy - mało podobne do typowej blaszki liściowej lipy. W młodej fazie rozwoju są często zabarwione na czerwone, później robią się połyskujące i ciemnozielone, a pod koniec sezonu wegetacyjnego przebarwiają się na żółto.
Owoce. Podobne do orzeszków lipy drobnolistnej.
Pochodzenie: Mongolia, Chiny, wschodnie rejony Rosji.
Rozmaitości:
Kwiaty pojawiają się latem i cechują się intensywnym aromatem. W naturze gatunek ten porasta stoki górskie na dużych wysokościach i potrafi przetrwać w każdym klimacie, choć jest mało odporny na mróz. Lipa mongolska preferuje gleby urodzajne, o odczynie lekko zasadowym lub kwaśnym. Nie znosi suszy, pięknie reaguje na podlewanie lub ściółkowanie gleby. Podobnie jak inne lipy łatwo jest poprzez umiarkowane i powtarzane przycinanie w młodym wieku, wyprowadzić drzewka z dominującym pniem i ograniczyć ryzyko rozdwojenia pnia. Lipa mongolska jest mniej podatna na ataki mszyc i będący ich dziełem wypływ soków. Nadaje się do zadrzewień miejskich do obsadzania wzdłuż ulic i alei w Polsce północno zachodniej. Idealnie pasuje jako ozdoba kolekcji przydomowych ogródków. Jedna z najładniejszych lip. Niestety jest gatunkiem rzadko spotykanym w Polsce.
Drzewa podobne: Liście dość charaktesytyczne i wyjątkowe u lip - dość łatwa do identyfikacji.
Lokalizacja zdjęć: Ogród Botaniczny w Warszawie.
Cechy drzewa:
Lipa holenderska osiąga wysokość do 30 metrów. Pokrój kolumnowy, a szerokość korony do 10 metrów.
Kwiaty. Kwiaty podobne do kwiatów lipy drobnolistnej.
Liście. Liście okrągłe lub szerokie owalne, ułożone naprzemianlegle. Brzeg ostropiłkowany a wierzchołek krótki. Ciemnozielone na górnej stronie a zielone po stronie spodniej. Raczej gładkie, choć z kępkami włosków wyrastającymi w kątach nerwów. Generalnie posiada cechy zarówno lipy drobnolistnej, jak i szerokolistnej.
Owoce. Owoc kulisty ze słabo widocznymi żeberkami.
Pochodzenie: Europa - mieszaniec lipy drobnolistnej i lipy szerokolistnej.
Rozmaitości:
Lipa holenderska różni się głównie liśćmi od swoich rodziców. Kwitnie po lipie szerokolistnej ale przed lipą drobnolistną. W zastosowaniu przez zieleń miejską można spotkać przy drogach odmiany Pallida oraz Wratislavensis.
Drzewa podobne: Odróżnienie w terenie od lipy drobnolistnej lub szerokolistnej bywa dość trudne.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie.